رزرو اتاق در آسمان ممکن شد! +تصاویر
تاریخ انتشار: ۱ دی ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۱۹۸۶۲۹
صراط:
بسیاری از حرفه‌ای‌های سفر عاشق این هستند که استراحتگاهی پیدا کنند و آنجا کنار دوستانشان بنشینند و به ستاره‌های رؤیایی آسمان بنگرند. اما چند کارآفرین ماجراجو امیدوارند بتوانند مکانی را بسازند که مردم در آن کنار یکدیگر گپ بزنند و پیرامونشان چیزی جز ستاره‌های زیبا و درخشان آسمان را نبینند.
به گزارش لست سکند این مکان اگر ساخته شود هتلی خواهد بود که چند صد کیلومتر بالاتر از سطح زمین و روی مدارهای پایینی آن شناور خواهد گشت و اگر یکی از این هتل‌ها به‌زودی درب‌هایش را به روی عموم باز کند، هزینه هنگفتی برای گردشگران در بر خواهد داشت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
بعد از ناسا می‌توان به شرکت اوریون اِسپَن اشاره کرد که می‌خواهد یک ایستگاه آرورا (شفق قطبی) باز کند، هتلی که تا سال 2024 بالای کره زمین قرار می‌گیرد و قرار است یک اقامت 12 روزه را به مبلغ نه و نیم میلیون دلار برای هر گردشگر فراهم کند. سفینه فضایی آنها قادر خواهد بود پنج مسافر خوش‌شانس را در یک مرحله سوار کند و با شتاب به ایستگاه آرورا برساند. شرکت قول داده است که امکاناتی مانند چند طلوع و غروب خورشید در روز و تنیس روی میز بدون گرانش را برای مهمانانش فراهم کند. این ایده تاکنون 30 نفر را به‌سوی خود جذب کرده است تا 80000 دلار از جیب مبارکشان را برای داشتن این تجربه خرج کنند.
این ایده که صنعت مهمان‌پذیری به فضا گسترش یابد به نظر دور از ذهن می‌آید اما دیگر کم‌کم واقع‌گرایانه شده است؛ این سخنی است که پایه‌گذار شرکت اوریون اِسپن فرانک بانگِر باور دارد. او می‌گوید: «اما همه‌چیز همین‌طور است، همه‌چیز نخست دیوانه‌وار به نظر می‌آید و سپس عادی می‌شود.»
درجات موشک بازی
شرکت‌های دیگری هم هستند که برای ساخت یک اقامتگاه خارج از این جهان برنامه‌هایی دارند؛ مانند شرکت تولیدکننده هواپیمای بوئینگ. چند میلیاردر سرشناس دیگر نیز گفته‌اند برنامه‌هایی برای این کار دارند؛ مانند مدیر اول شرکت آمازون جِف بِزوس که صاحب شرکت هوافضایی بلو اوریجین Blue Origin نیز هست و پدیده شرکت تسلا ایلان ماسک که با شرکت اِسپِیس ایکس (SpaceX) موجی از نگاه‌ها را به‌سوی خود برانگیخته است.
مشکل اصلی تکنولوژی نیست؛ چراکه می‌دانیم از سال 2000 تاکنون همیشه افرادی در ایستگاه فضایی بین‌المللی فراتر از لایه جوی استراتوسفر حضور داشته‌اند و درحالی‌که هزینه‌ها در سطح موشکی و هنگفت هستند، انتظار می‌رود که با گذشت زمان پایین بیایند زیرا سفرها و هتل‌ها کارآمدتر خواهند شد و رقابت بیشتری پدیدار خواهد گشت. مشکل اصلی آن است که در حال حاضر فضا حداقل از نظر قانونی مرز نهایی شمرده می‌شود.
پیمان فضای بیرونی (آتر اِسپِیس- Outer Space) که در سال 1967 امضا شد اکنون با فعالیت‌های تجاری‌ای که فراتر از زمین انجام می‌گیرند منقضی شده است؛ همچنین پیمان‌های بین‌المللی‌ای که بیشتر برای فعالیت‌های سطح زمین طراحی شده‌اند، کاملاً اقدامات فرازمینی را تحت پوشش قرار نمی‌دهند.
خلأ فضا
طبق پیمان 1967 شرکت‌ها حق ندارند هیچ قسمتی از خلأ فضایی پیرامون زمین را به مالکیت خود دربیاورند و تنها می‌توانند از این نواحی برای اهداف صلح‌آمیز استفاده کنند. تفسیر این قانون بسیار دشوار است زیرا فضاپیماهای مدار پایینی زمین در یک ارتفاع ثابت از سطح زمین قرار نگرفته‌اند و این یعنی در یک روز از قلمروی هوایی چند کشور گذر می‌کنند. درصورتی‌که یکی از این فضاپیماها در یکی از این کشورها سقوط کند یا با یک ماهواره خارجی تصادف کنند، سؤالات مبهمی درباره مسئولیت این وقایع پیش می‌آید.
کریستوفِر جانسون که برای موسسه سکیور ورلد (Secure World- جهان امن) در زمینه تخصصی قانون فضایی فعالیت می‌کند می‌گوید: «اکنون انجام دادن یک سری فعالیت‌ها در فضا دشوار شده است و پاسخ شفافی هم از سوی قانون‌های مربوط به فضا ارائه نمی‌شود، همچنین برای یک ساختار پیچیده در فضا مانند هتل، هیچ راهنمای آشکاری وجود ندارد.»
رقبای عرصه هتل‌های فضایی هنوز باور دارند که موانع قانونی و دیگر موانع این عرصه کم‌کم برطرف خواهند شد و یک جهان بیرونی تازه برای سفر کردن به روی همگان باز خواهد شد. درحالی‌که منفی‌نگرها می‌گویند این‌ها همه‌اش خواب و خیال است، افراد پرامید و باانگیزه چشم‌هایشان را با تمرکز تمام به سوی آسمان خیره کرده‌اند.
منبع: صراط نیوز
کلیدواژه: آسمان رزرو اتاق صراط
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.seratnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «صراط نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۱۹۸۶۲۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
زندگی سخت است، اما مدیرعاملی سخت‌تر!
زندگی سخت است، اما مدیرعاملی سخت‌تر است، چون تصمیمات شما بر زندگی دیگران نیز تأثیر می‌گذارد. اما موفقیت هم بدون از دست دادن بعضی از داشته‌ها امکان‌پذیر نیست. بیشتر مدیرعامل‌ها با مبارزه‌ای سخت مواجه‌اند. چون نسبت به سرنوشت شرکتشان مسئولیتی منحصربه‌فرد دارند. آنها هر روز در معرض تصمیم‌گیری با سطح حساسیت مرگ و زندگی هستند.
به گزارش عصر ایران، کتاب‌های بیشماری توسط مدیران و رهبران کسب و کار نوشته شده است. مشکل اصلی آنها این است که مسیر موفقیت را مستقیم و سرراست نشان می‌دهند. اما آقای بن هاروویتز، نویسنده‌ی این کتاب واقعیت را هم در نظر می‌گیرد، شرایط مبهم و تنگنا‌های زیاد و تفاوت‌های فرهنگی افراد را هم تعریف می‌کند و توصیفات فوق‌العاده‌ای از شرایط روحی خودش در دوران بحران دارد.
همه مدیرعامل‌ها خواسته یا ناخواسته شرکتشان را در مواجهه با بحران خواهند دید و باید برای مقابله با آنها مهارت داشته باشند.
اگر مدیرعامل هستید، بار بیشتر مسئولیت تصمیم‌گیری و عواقب آن بر روی دوش شماست، اما این که بخواهید تنها با اتکا به دانش مدیریتی خودتان با مشکلات مواجه شوید، اشتباه است.
کارمندان شرکت هم جزئی از سرمایه‌های شرکت هستند و منافع شرکت با منافع آنها گره خورده‌است. پس لازم است آنها را تا حد امکان درگیر فرآیند تصمیم‌گیری و حل بحران کنید.
همانطور که می‌دانیم، مسئولیت، بدون اختیار و آزادی عمل ارزشی ندارد. کارمندی که مسئولیت دارد، ولی اختیار تصمیم‌گیری ندارد، حس وفاداری به شرکت و شغلش نخواهد داشت.
اکثر مدیران این ذهنیت را دارند که خلاقیت در زمان آرامش خاطر و رشد شرکت باید صورت بگیرد. در حالی که زمانی که شرکت از هر لحاظی دچار تهدید است و احساس می‌شود وارد سراشیبی سقوط است، باید خلاقیت صورت گیرد. این یکی از مهم‌ترین اصول مدیریت در شرایط بحران است.
حواستان به روح و روان خودتان باشد، این سخت‌ترین مبارزه‌ای است که مدیران با آن مواجه‌اند. دقت داشته باشید که علی‌رغم کمک گرفتن از کارمندان و مشاوران در نهایت شما به تنهایی باید با مشکلات شرکت مقابله کنید.
یکی از حساسا‌ترین کار‌هایی که هر مدیرعاملی از انجام آن می‌ترسد، اخراج کردن افراد است. شیوه‌ی برخوردتان با این جریانِ اجتناپ‌ناپذیر می‌تواند تأثیری بزرگ بر شرکت تان بگذارد.
زمانی که به این نتیجه رسیدید کارمندی منافع شرکت را به خطر می‌اندازد، بهترین کار اخراج سریع اوست. تأخیر در اخراج کردنِ فردی که می‌داند قرار است اخراج شود، تعارض بین او و شرکت را شدیدتر می‌کند.
هیچ‌کس از رساندن خبر بد، لذت نمی‌برد، اما نویسنده این کتاب اعتقاد دارد در جریان گذاشتن کارکنان به طور مستقیم امری حیاتی برای کسب موفقیت مدیرعامل است. چرا که مخفی‌کاری مشکلات ساده اولیه را تبدیل به امری غافل‌گیرکننده و حل‌نشدنی می‌کند. این غافلگیری، اعتماد کارکنان را خدشه‌دار می‌کند.
مدیرعامل باید پاسخگوی هر مشکلی در شرکت باشد و از همین رو تحت فشار ذهنی و روانی قرار می‌گیرد. اگر مدیرعامل هستید با عیان کردن مشکلات شرکت، در واقع آن را به افرادی می‌سپارید که می‌توانند در سریع‌ترین زمان ممکن آن را حل کنند.
اخراج کردن مدیرانبرای نحوه‌ی بیان اخراج مدیران از قبل آمادگی داشته باشید. مدیری که اخراج می‌کنید قرار نیست برای همیشه هیچ همکاری‌ای نداشته باشد. ممکن است در آینده به نحوی مجبور به همکاری با او باشید. پس شیوه صحبت با او باید معطوف به آینده هم باشد.
عزت نفس انسان‌ها به راحتی خدشه‌دار می‌شود و از طرفی به سختی بازسازی می‌شود. هرگز کسی را که اخراج می‌کنید، سرزنش نکنید. برخورد منصفانه با مدیر اجراییِ اخراج شده، روی اخلاق و عملکرد تیم اجرایی تأثیر می‌گذارد و سبب می‌شود تیم اجرایی بعد از رفتن این عضو هم عملکرد درستی داشته باشند.
بخش منابع انسانی نقش مهمی در این مقوله دارد؛ چراکه کیفیت تعاملات و رفتار کارکنان را رصد می‌کند. قبل از این که رفتار نادرست یکی از کارمندان، شرکت را با بحران بزرگی مواجه کند، بخش منابع انسانی آن را برطرف می‌کند.
مدیران شرکت‌ها را بر اساس مدل‌ذهنی و عملکرد می‌توان به دو دسته‌ی تصمیم‌گیرندگان و اجراکنندگان تقسیم کرد.
تصمیم‌گیرندگان: مدیرانی هستند که بر روی یافتن مسیری که شرکت می‌خواهد طی کند، تمرکز دارند. به عبارتی جزء مدیران تصمیم‌گیرنده محسوب می‌شوند. در واقع آنها چندان در بخش اجرایی دخیل نیستند. اغلب مؤسسین شرکت‌های نوپا در این دسته قرار می‌گیرند، مانند بیل گیتس که از جستجو و اتخاذ تصمیمات استراتژیک و چندساله لذت می‌برند. آنها چندان درگیر جزئیات پیاده‌سازی چشم انداز و برنامه استراتژی نیستند. اغلب اوقات سازمان‌هایی که توسط این افراد اداره می‌شوند، عملکردی بی‌نظم و فضایی پر هرج‌ومرج دارند.
اجراکنندگان: مدیریت جزئیات برنامه‌ها، نظارت بر عملکرد و درگیری با تحقیق و برنامه‌ریزی را بیشتر دوست دارند. آنها از تصمیم‌گیر‌های بزرگ و تغییرات شدید لذت نمی‌برند، مثلاً دوست ندارند تصمیماتی در زمینه‌ی تغییرات استراتژیک مهم بگیرند. گاهی این مسئله باعث می‌شود در زمان تصمیم‌گیری‌های مهم کُند عمل کنند.
برای آنها بیش از آن که پاگذاشتن به دنیا‌های جدید مهم باشد، حکمرانی هرچه پرقدرت در دنیایی که در حال حاضر در آن قرار دارند مهم است.
بهترین حالت چیست؟داشتن روحیه‌ای ترکیبی از هر دوی این ویژگی‌ها (تصمیم‌گیرنده و اجراکننده) است. مثلا رییس فروش یک شرکت ممکن است جزو دسته‌ی اول بوده و از تصمیم‌گیری‌های بزرگ لذت ببرد، اما وقتی طرحی کلی در تمام قسمت‌های شرکت مطرح می‌شود و به تأیید همگان می‌رسد، بعد از آن مدیرفروش باید تمام انرژی خود را بر روی امور اجرایی طرح متمرکز کرده و تصمیم‌گیری‌های بزرگ را به دیگران واگذار کند.
بن هاروویتز می‌نویسد: در طول این سال‌ها به چند تکنیک برای سر و کله زدن با خودم رسیده‌ام:
چند نفر دوست پیدا کنیدبا اینکه تقریباً غیرممکن است که در تصمیمات دشوار، توصیه فوق‌العاده‌ای از آنها دریافت کنید، اما از منظر روانشناسی، صحبت کردن با کسانی که تصمیمات چالش‌برانگیز مشابهی را از سر گذرانده‌اند بسیار مفید است.
افکارتان را روی کاغذ بیاوریدوقتی قرار بود برای هیئت مدیره توضیح دهم که، چون شرکت‌مان سهامی عام است به نظرم بهترین کار این است که تمام مشتریان و تمام درآمدمان را بفروشیم و کسب و کارمان را عوض کنیم، ذهنم واقعاً در هم پیچیده بود. برای نهایی کردن آن تصمیم، شرح مفصلی از استدلالم را یادداشت کردم. فرایند نوشتن این سند باعث شد از روانشناسی خودم فاصله بگیرم و بتوانم به سرعت تصمیم بگیرم.
تمرکزتان روی جاده باشد، نه دیواریکی از اولین درس‌هایی که در مسابقات اتومبیل‌رانی تعلیم داده می‌شود این است که وقتی دارید با سرعت ۳۰۰ کیلومتر بر ساعت پیچی را دور می‌زنید، روی دیوار تمرکز نکنید؛ تمرکزتان روی جاده باشد. اگر روی دیوار تمرکز کنید، با مغز توی دیوار خواهید رفت. اگر روی جاده تمرکز کنید، طبق جاده به مسیرتان ادامه خواهید داد.
اداره کردن شرکت هم شبیه همین است. همیشه هزاران چیز وجود دارند که ممکن است درست پیش نروند و کشتی‌تان را غرق کنند. اگر بیش از حد روی آنها تمرکز کنید، بسیار محتمل است که هم خودتان را دیوانه کنید و هم شرکت را به گِل بنشانید.
به جای فکر کردن به چیز‌هایی که باید از آنها بر حذر باشید، تمرکزتان را روی جایی که دارید می‌روید معطوف کنید.
نکته‌ای جالب درمورد «عظمت عنوان شغلی»اندریسن معتقد است که کارکنان مطالبات متعددی از شرکت دارند: حقوق، پاداش، اختیار سهام، حوزه‌ی کنترل، عنوان شغلی.
از میان این‌ها، عناوین شغلی از همه بسیار ارزان‌تر است، بنابراین منطقی است که بالاترین عناوین شغلی ممکن را به کارکنان بدهیم. اگر با این عناوین حس بهتری پیدا می‌کنند، بگذارید خوشحال باشند. عناوین شغلی هیچ هزینه‌ای ندارند.
علاوه بر این، با استفاده از روش اندریسن همیشه می‌توانید برای رقابت با سایر شرکت‌ها بر سر کارکنان جدید، حداقل در یک جنبه پیشنهاد بهتری ارائه کنید.
در مقابل، در فیس‌بوک مارک زاکربرگ عناوین را عامدانه بسیار پایین‌تر از استاندارد می‌چیند.
قائم‌مقام‌های ارشد در شرکت‌های دیگر در فیس‌بوک باید پر و بال عنوان شغلی‌شان را تا حد مدیر یا سرپرست قیچی کنند.
تداوم بارندگی‌ها در کشور / دمای هوا در بعضی مناطق کاهش می‌یابد